-
1 zdążać
1) ( być na czas)zdążyć do pracy/szkoły zur Arbeit/Schule rechtzeitig kommenzdążyć na pociąg den Zug erreichennie zdążyć na pociąg den Zug verpassen2) ( dotrzymywać kroku) mithaltenzdążyć coś zrobić mit etw fertig werden\zdążać do... etw anstreben
См. также в других словарях:
zdążyć — dk VIb, zdążyćżę, zdążyćżysz, zdąż, zdążyćżył zdążać ndk I, zdążyćam, zdążyćasz, zdążyćają, zdążyćaj, zdążyćał 1. «nie pozostać w tyle, dotrzymać kroku; nadążyć za kimś, za czymś» Szedł tak szybko, że ledwie mogła zdążyć. 2. częściej dk «zdołać… … Słownik języka polskiego
zdążyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, zdążyćżę, zdążyćży {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zrobić coś na czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdążył z oddaniem pracy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utrafić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, utrafićfię, utrafićfi, utrafićfiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} strzelając, rzucając czymś, trafić w jakieś miejsce, wykonać celny rzut, strzał, dosięgnąć celu : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
móc — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vd, mogę, może, mógł, mogli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć warunki, środki, wolę, siły do tego, by coś zrobić, wykonać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Móc rozwiązać zadanie, podnieść… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sumienie — 1. Brać, wziąć kogoś, coś na swoje sumienie «brać, wziąć, przyjmować, przyjąć za kogoś, za coś odpowiedzialność moralną»: Ale tak kapitan, jak i pierwszy mechanik, którzy dostatecznie przejrzeli przestępczą grę swego armatora, nie chcieli wziąć… … Słownik frazeologiczny
uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… … Słownik języka polskiego
chodzić [stawać – stanąć] na uszach — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo starać się coś osiągnąć, próbować zrobić coś bardzo trudnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chodzili na uszach, żeby zdążyć na czas z oddaniem pracy. Stanę na uszach, a załatwię ci tę pracę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień